زندگی حضرت معصومه (س)
زادروز
تاریخ تولدش بهطور دقیق مشخص نیست، ولی کتاب «مستدرک سفینه البحار» تاریخ تولد وی را طبق اسناد به دست آمده، در روز ۱ ذیقعده سال ۱۷۳(قمری) در شهر [مدینه] نوشتهاست. سید موسی شبیری زنجانی در کتاب «جرعهای از دریا» نقل این تاریخ در کتاب «مستدرک سفینه البحار» را ناشی از تصحیح تاریخ مجعولی توسط شیخ علی نمازی دانستهاند و زمان ولادت و رحلت او را ساختگی دانستهاست.
لقبها
اخت الرضا، راضیه، مرضیه، معصومه، تقیه، نقیه، رشیده و معصومه لقب مشهور او است که از حدیثی گرفته شدهاست علی بن موسی گفت: «هر کس معصومه را در قم زیارت کند مانند کسی است که مرا زیارت کردهاست.»
کریمه اهل بیت یکی دیگر از القاب است که در خوابی که سید محمود مرعشی نجفی پدر مرعشی نجفی مرجع شیعیان دیدهاست یکی از ائمه شیعیان فاطمه را با لقب کریمه اهل بیت خوانده و سید محمود مرعشی نجفی را به زیارت فاطمه معصومه سفارش کردهاست.
سفر به ایران
پس از آن که مأمون خلیفه وقت، برادر فاطمه معصومه، علی بن موسی الرضا، را در سال ۲۰۰، از مدینه به مرو خواند، فاطمه معصومه همچون تعدادی از علویان، در سال ۲۰۱ هجری به ایران روی آورد. وقتی که به ساوه رسید، بیمار شد. در ساوه از همراهان خود پرسید که تا قُم چقدر فاصلهاست؟ گفتند که نزدیک است. گفت:مرا به شهر قم ببرید، زیرا از پدرم شنیدم که میفرمود: شهر قم مرکز شیعیان ما است.
پسران سعد اشعری که از شیعیان برجسته بودند و نیز دیگر بزرگان شهر قم که از موضوع حرکت فاطمه معصومه به قم باخبر شده بودند، از وی استقبال باشکوهی به عمل آوردند.فاطمه معصومه به خانه موسی بن خزرج بن سعد اشعری واردشد.
وفات
فاطمه تنها هفده روز در قم زنده ماند و در سن ۲۸ سالگی، در حالی که هنوز ازدواج نکرده بود درگذشت. پیکر او را در جایی که آن زمان به باغ بابلان مشهور بود به خاک سپردند که هماکنون زیارتگاهی مشهور به حرم فاطمه معصومه است. پس از به پایان رسیدن مراسم دفن، موسی بن الخزرج سایبانی از بوریا بر قبر او ساخت و این سایبان بر قرار بود تا زمانی که زینب دختر محمد بن علی جواد (امام نهم شیعه)، بر آن گنبدی بنا کرد.
در زمان تولیت سید محمد باقر متولی باشی (متوفی ۱۳۵۹ قمری) بر حرم فاطمه معصومه، وی اعلام میکند: «که اگر کسی تاریخ ولادت یا وفات حضرت فاطمه معصومه را پیدا کند، دستور میدهم که در آن روزها بازار قم را تعطیل کنند.» فردی که به عدم صدق معروف بوده ادعا میکند که در کتاب لواقح الانوار که در کتابخانهٔ مدینه است این تاریخ ذکر شدهاست. متولی باشی گفته وی را قبول نمیکند و میگوید: «من با متولی کتابخانه مدینه آشنا هستم؛ و از وی خواهم خواست که آن کتاب را بدهد و ما اینجا چاپ کنیم.» آن فرد به صرافت میافتد و بدین شکل دروغش آشکار میشود.
اما تاریخ ولادت او بعدها به دلیل آگاه نبودن مؤلف کتاب «مستدرک سفینه البحار» در آنجا آمدهاست. البته مؤلف با حساب کردن آنکه موسی بن جعفر در سال ۱۸۳ در زندان بودهاند به زعم خود این عدد را ناشی از اشتباه افواه دانسته و آن را ده سال عقب کشیده و در کتاب خود تاریخ تولد را روز ۱ ذیقعده سال ۱۷۳ قید کردهاست.